جنبه های تغذیه با هدف کاهش مصرف درمانی آنتی بیوتیک ها
سلامت مطلوب حیوانات کلید به حداکثر رساندن بهره وری است
جهت دستیابی به این هدف، امروزه برای به حداقل رساندن
استفاده از آنتی بیوتیکها فشار بیشتری به برقراری این
موضوع اعمال می شود. در کنار بهداشت و ایمنی سخت گیرانه
یک برنامه واکسیناسیون پایدار و نظارت بر سلامت حیوانات،
محیط زیست و تغذیه در حفظ حیوانات سالم و بارور نقش مهمی
ایفا می کند. استراتژی های آنتی بیوتیک در گذشته بسیار
موفق بوده است. اکنون زمان آن رسیده است که اقدامات خاص
با هدف کاهش استفاده از آنتی بیوتیک ها و تثبیت کلیه
.سیستم های تولید انجام شود
دستیابی به خوراک با کیفیت بالا ضروری است
دستگاه گوارش در حیوان از اهمیت بسزایی برخوردار است و
تغذیه یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر سیستم گوارش است .
انتظار می رود که حیوانات جوان مقدار زیادی خوراک در
مدت زمان نسبتا کوتاه مصرف کنند. مشکلات هضم که اغلب در
این مرحله پیش می آید باید بدون آنتی بیوتیک برطرف شوند.
عامل اصلی، هضم غذا است. انتخاب و تجویز خوراک باید با
سیر تکاملی حیوانات سازگار باشد. هرچند می تواند هزینه
های سربار غذا را افزایش دهد اما هیچ جایگزینی برای
سرمایه گذاری در خوراک با کیفیت بالا وجود ندارد.
بهینه سازی سیستم تغذیه و مدیریت کردن آن
سیستم تغذیه و مدیریت کردن آن یکی دیگر از عواملی است که
بر میزان خوراک مصرفی تأثیر می گذارد . حیوانات باید
اولین غذا را در اسرع وقت مصرف کنند تا از گسترش سریع
دستگاه گوارش اطمینان حاصل نمود. همراه با گسترش فلور ر
وده مقاوم و انطباق آنزیم های گوارشی خود حیوان، تاثیر
مثبت برروی افزایش وزن روزانه در اولین مرحله پرورش دارد .
یکی دیگر از نقاط بحرانی، اسیدی شدن مواد خرد شده در معده
است. کاهش مقدار pH نکته بسیار مهم برای فعالیت پپسین
(انزیم هضم کننده پروتئين در شیره معده) برای شروع هضم
پروتئین و تامین موانع ضد میکروبی در معده است .
بدین منظور، محصولات اسیدی بسیاری بر پایه اسیدهای آلی
یا ترکیبات مختلف وجود دارد. دز مصرف و عملکرد اسیدهای
مکمل با ظرفیت بافر خوراک تعیین می شوند. این اثر بافر
توسط مقدار و ترکیب مواد معدنی و محتوای پروتئین خوراک
تحت تاثیر قرار می گیرند . این عوامل باید در فرمولاسیون
خوراک و در دز اسیدیفایر مورد توجه قرار گیرد.
آنزیم ها به جیره اضافه می شوند تا خطر مواد مغذی هضم
نشده که منجر به رشد میکروب های بیماری زا در روده بزرگ
می شود را کاهش دهد . فیتازها با دز بالا نیز هضم پروتئین
در محیط اسیدی معده را پشتیبانی میکنند . هضم کربوهیدرات
ها با آنزیم، انرژی حیوان را تامین کرده و چسبندگی مواد
هضم شده را کاهش میدهد ، که جذب مواد مغذی را تسهیل می
کند . بنابراین استفاده از آنزیم های خارجی جهت غلبه بر
کمبود آن، یکی دیگر از رویکردهای بنیادی در کاهش مصرف
آنتی بیوتیک می باشد .
سایر مواد افزودنی خوراکی
علاوه بر اسید های آلی و آنزیم هایی که ظرفیت گوارشی
حیوانات را پشتیبانی می کنند ، پروبیوتیک ها و پری بیوتیک
ها به تثبیت فلور میکروبی روده کمک می کنند. این ترکیبات
در انواع مختلف موجود هستند که برای استفاده طولانی مدت در
خوراک و یا استفاده کوتاه مدت برای تجمع یا تثبیت اولیه
بدنبال درمان مورد نیاز با آنتی بیوتیک مناسب هستند
مطالعات متعدد اثرات مثبت این محصولات را تایید می کند .
تجربه عملی نشان می دهد مجموعه ای از اقدامات برای کاهش
نیاز به آنتی بیوتیک ها ضروری است . به این ترتیب ، اثرات
تغذیه نادرست نمی تواند درمان شود . در عوض، نقاط ضعف در
سیستم باید حذف شوند