بتائین - یک افزودنی خوراکی ارزشمند که اغلب اوقات ارزش آن نادیده گرفته می شود
بتائین (تری متیل گلیسین) معمولاً به عنوان یک جایگزین گروه متیل است که به عنوان یک جایگزین کلرید کولین در نظر گرفته می شود. علاوه براینکه با استفاده از بتائین احتمال کاهش متیونین مورد بحث است ، بتائین به عنوان یک اسمولیت قوی در حفظ تنظیم کننده فشار اسمزی روده عمل می کند. برای درک کامل پتانسیل بتائین ، بررسی دقیق سطوح مختلف هضم و متابولیسم از عوامل کمک کننده است :
در سطح روده ، بتائین از سلول های انتروسیت با تنظیم اسمزی روده محافظت میکند تا از صرفه جویی در انرژی و جذب مواد مغذی و همچنین تعادل آب و مواد معدنی در شرایط استرس اطمینان حاصل شود.
در سطح متابولیکی ، بتائین دسترسی به گروه های متیل به منظور حذف محدودیت ها در فرآیند انتقال مایع را بهبود بخشیده و واکنش پذیری حیوانات در مقابل هر گونه استرس را به حداکثر می رساند.
در سطع تغذیه ، بتائین تامین گلیسین به منظور محافظت از کیفیت لاشه و جلوگیری از محدودیت های رشد ناشی از جیره های با پروتئین پایین که دسترسی به گلیسین را محدود می کند را افزایش می دهد.
منابع و اشکال مختلف بتائین موجود در بازار
در آغاز ، بتائین از چغندر قند به دست آمد و این منبع کماکان نقش مهمی در بازار ایفا می کند. این تنها منبع بتائین مجاز تولید خوراک ارگانیک می باشد. بتائین طبیعی فرصتی عالی برای بهبود ارزش غذایی خوراک های ارگانیکی را فراهم آورده است زیرا بسیاری از افزودنی های خوراک مصنوعی قابل استفاده نیستد. این ماده بصورت مایع و کریستالی در دسترس است . بتایین ، مشتق شده از چغندر قند در مقایسه با محصولات مصنوعی خطر آلودگی کمتر دارد. این امر به ویژه با توجه به بازتاب مثبت آن به عنوان یک محصول طبیعی ، نظر تولید کنندگان خوراک را بخود جلب نموده و آنها را برای استفاده از این محصول ترغیب می نماید.
در همه ارگانیسم ها ، در منابعی که بتائین یافت می شود ، این ماده به عنوان یک مولکول دو قطبی وجود دارد. در مواد غذایی ، این ماده با عنوان بتائین بدون آب برچسب گذاری می شود. علاوه بر بتائین طبیعی ، محصولات مصنوعی نیز به عنوان بتائین بدون آب در دسترس هستند. تولید ات مصنوعی با واکنش تری متیل آمین و اسید کلرواستیک شروع می شود. بنابراین ، بتائین مصنوعی علاوه بر این به عنوان هیدروکلراید بتائین (بتائین-HCl) نیز موجود است. از Betaine-HCl اغلب در پریمیکس ها استفاده می شود زیرا نسبت به محصولات پودر بدون آب رطوبت کمتری دارد و نگهداری از آن آسان تر است. جذب زیاد آب شاخص خوبی از قدرت اسمزی قوی بتائین بدون آب است.
اثرات بتائین به عنوان یک اسمولیت بر سطح روده
پس از جذب از روده ، سلولهای انتروتسیت می توانند بتائین را تجمیع کرده و از قدرت اسمزی آن برای حفظ تنظیم اسمزی خود استفاده کنند. این امر نیاز به فعالیت پمپ یونی مصرف کننده انرژی را کاهش داده و از سلول ها در ابقای عملکرد خود در دوره های استرس محافظت می کند.
عوامل استرس زا در جاهایی که بتائین بدون آب اثر حفاظتی در آب و تعادل الکترولیت دارد می توانند درشرایط آب هوایی (شاخص رطوبت – درجه حرارت بالا) تحت تاثیر قرار گیرند. مصرف کمتر انرژی برای تنظیم اسمزی به معنای اجتناب از تولید گرمای متابولیکی اضافی و کاهش غیرارادی خوراک مصرفی در آن شرایط خاص باشد.
بتائین از سلول ها به منظور بقای کارکرد طبیعی آنها در طی چالش های دیگر انتروسیت های روده ای از جمله عفونت های کوکسیدیوز یا وضعیت های اسهالی محافظت می کند. یکپارچگی روده را بهبود بخشیده و اثرات منفی این بیماری ها در عملکرد حیوانات و رفاه آنها را کاهش می دهد. تمامی این حفاظت ها از تنظیم اسمزی روده ای براساس حضور و تجمع بتائین می باشد. بنابراین ، با کمی تاخیر برای متابولیسم نیز در دسترس است.
اثرات بتائین به عنوان اهدا کننده گروه متیل در سطح متابولیسم
گروه های متیل مولکول های غیر مستقل هستند. آنها به عنوان یک گروه تک کربنی (CH3) همیشه بخشی از ترکیبات بزرگتر هستند. ترانس متیلاسیون یک فرآیند مرکزی در سنتز درونی اجزای حیاتی است. در مسیر متیلاسیون ، متیونین نقش اصلی را بازی می کند زیرا S-adenosyl methionine (SAM) گروه های متیل را اهدا می کند و به هموسیستئین تبدیل می شود. درصورتی که اهدا کننده گروه متیل به منظورجلوگیری از تجمع هموسیستئین سیتوتوکسیک موجود باشد ، میتواند به طور غیرقابل برگشتی به سیستئین یا با دوباره متیل شدن به متیونین تبدیل شود. بتائین این گروه متیل را از طریق آنزیم BHMT (بتائین- هموسیستئین- متیل ترانسفراز) می رساند . سطح بالای بتائین می تواند بطور مستقیم ترانس متیلاسیون را افزایش دهد زیرا این مسیر اولیه بتائین در متابولیسم است . در مقابل ، کولین دارای عملکرد های اولیه دیگری است و قبل از عمل کردن به عنوان یک اهدا کننده گروه متیل ، باید تحت دو مرحله اکسیداسیون قرار گیرد. به همین دلیل ، کولین کارایی کمتری در افزایش گروه های متیل دارد.
فرآیندهای زیر به گروه های متیل نیاز دارند:
سنتز DNA / RNA و تنظیم فعال سازی ژن توسط متیلاسیون سنتز پروتئین و ترمیم بافت سم زدایی - و عملکرد های ایمنی بدن سنتز آدرنالین ، کارنیتین و کراتین سنتز فسفاتیدیل کولین (لسیتین) از فسفاتیدیل اتانول آمین
تقاضا برای متیلاسیون متغیر است و اغلب دست کم گرفته می شود. رژیم های غذایی طیور معمولاً دارای حاشیه ایمنی قابل توجهی از متیونین هستند تا در صورت افزایش نیاز به گروه های متیل ، از افت عملکرد جلوگیری کنند. بتائین می تواند این نقش را به عهده گرفته و به نوعی ذخیره ایمنی باشد.
اثرات بتائین به عنوان پیش ماده گلیسین بر سطح تغذیه
پس از اولین گروه متیل رسانی ، دی متیل گلیسین و مونومتیل گلیسین سایر گروههای متیل را به چرخه THF (تتراهیدروفولات) منتقل می کند. سرانجام ، بتائین در پایان به عنوان گلیسین شناخته شده و دسترسی به گلیسین + سرین را افزایش می دهد. این اسیدهای آمینه تبدیل پذیر و غیرضروری هستند ، اما شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد آنها در حیوانات پرمصرف که با رژیم های کم پروتئین خام تغذیه می شوند ، محدود کننده هستند .گلیسین برای سنتز اسید صفراوی ، کراتین و اسید اوریک مورد نیاز است. همچنین بخشی از آنتی اکسیدان گلوتاتیون است. یکی از عملکردهای سرین ، دخالت در تبدیل هموسیستئین به سیستئین - یک پیوند مستقیم با چرخه متیلاسیون است.
واکنش حیوانات به مکمل بتائین
استفاده از دوز بالای بتائین ، ترجیحاً به شکل بدون آب ، می تواند به روش های مختلف از تولیدات حیوانی حمایت کند. بسیاری از مشتریان رضایتمند و چندین آزمایش انجام شده این اطمینان را میدهد که بتائین یکپارچگی روده را بهبود بخشیده و دسترسی به مواد مغذی را بهینه می سازد. حیوانات واکنش عملکرد بالاتر ، بهبود کیفیت لاشه و مرگ میر کمتری را نشان داده اند . در موارد دیگر اثرات مثبتی که انتظار نمی رفت نیز مشاهده شد. این شاخصی است که نشان می دهد بتائین علاوه بر جبران عدم تعادل به حفظ عملکرد در شرایط استرس زا نیز کمک می کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بتائین و استفاده از آن در خوراک خود ، از وب سایت ما بازدید نموده و یا مستقیماً با مدیر محصول ما تماس حاصل نمایید.